چند ثانیه پارازیت

+ انقد دلم میخواست.

_ چی؟

+هیچی ولش کن!

_خب بگو.

+دلم میخواست بود، زنده بود. بنظرت علم یه روز اونقدر پیشرفت میکنه که مرده ها رو زنده کنه؟

_حالت خوبه؟ مگه میشه؟

+خب وقتی ازم گرفتش، شد!!!

_ ولی دیگه نمیشه!

+ باید بشه! اصلا دلتنگی اینا سرش میشه؟

_چکار کنم من برات؟

+ میتونی به دلم حالی کنی دلتنگ اونی که چندین و چند ساله نیست و نفس نمیکشه، نشه؟

_ خب.

+همین دیگه! نمیشه! نمی تونی! هیچ کس نمی تونه. مشکل همیشه ی من اینه که نمیتونم به دلم حالی کنم عادت کن! که سرنوشته! که خواست خداست!! آخه نبودن رو هیچ رقمه نمیشه هضمش کرد! این همه سال نتونستم، از الان به بعدم نمیتونم.

_ .! 

+ :):

وقتی عمه وسطی من، وقتی پسردایی پیر بابام با اون حالش،

وقتی نوه ی فلان آشنا، آیدی منو پیدا کردن و منو فالو کردن،

میشه گفت اینستاگرام دیگه جای خطرناکیه!!????

آقا دست از سر ما بردارین بذارین تو حریممون بمونیم دستمون به بلاکِ آشناها، دچار نشه!!!????????

چند ساعتی میشه مامان رو از بیمارستان آوردیم خونه و بخاطر عمل و عوارض داروها همچنان حالت خواب و بیدارن اما، این بین یک عدد همسایه ی مافوق بی شعور، تو حیاطشون شونصد نفر آدمو جمع کرده و ترقه و فشفشه و امثالهم و جیغ کریه نی همسن مادرخونده ی سیندرلا که با فریادهای بسی دلخراش تولدت مبارک میخونن!! شب آرزوها کی هست من برم دست به دامن باری تعالی بشم برای انتقال همسایمون به سیاره ی کوچه پایینی مریخ؟؟؟!!!!

در رابطه با این دوران و خطاب به عده ای، یکی خیلی درست نوشته بود: "میفهمی اما، نونت تو نفهمیدنه." !!! بزرگترین ظلم به خودت اینه که علاوه بر اینکه احمق به دنیا میای؛ احمق هم از دنیا بری!! وقتی شعورت رو به حراج میذاری و چشمت رو، روی خیلی چیزها میبندی، وقتی کورکورانه و بی تفکر، مکتبی، عقیده ای، نگاهی رو دنبال میکنی، وقتی جملات حک شده ی پوسیده ی ذهنت رو در مواجهه با نظرات مخالف، بارها و بارها تکرار میکنی، وقتی تلاش نمیکنی برای درک بیشتر از روزگار، وقتی یک

اتاق فکر درستی که ندارن، ثابت هم شده از ذهن و مغز سالم تهی ن. از جایزه ی شروین هم تا آخرین نقطه ی وجودشون در حال سوزشه، یه پست اجباری هم این وسط گذاشتن براش که مثلا از ذهن و عقیده ی شروینه! فقط بی زحمت کارتون تموم شد گوشی رو بهش برگردونین، ملت همچنان دارن براش پیام تبریک میفرستن. :) بی نهایت حقیر و کوچیک و کثیفید. لا به لای این حرکتای مزخرف و در بازه زمانی کمتر از ۲۴ ساعت محموله کمکی فرستادن به سوریه، یه دفعه به ذهنتون نرسه چندین روزه مردم خوی از

حال بد پیروز هم تقصیر دشمن بوده گویا!!!؟؟؟ عرضه هیچ کاری، تاکید میکنم، هیچ کاری رو ندارن. بی عرضه ترین و پرمدعا ترین حکومت دوران ایران تا به حال‌. البته اگه رگ و ریشه تون ایرانی بود یه حرفی! چه کنیم که در قالب زدن استادید!!!

برای ادامه دادن تو سخت ترین شرایطی که میتونستیم تجربه کنیم و الان تو دلشیم، بگردین دنبال یه دلخوشی. مهم نیست کوچیک باشه یا بزرگ، همین که وقتی بهش بند میکنی، احوالت رو هرچند کم یا زیاد عوض کنه خوبه. لازمه. یه دلخوشی لازمه. باید ادامه داد، قوی تر، محکم تر. وسط این جهنم، حواست به خودت باشه.

اونایی که از مسلمونی، فقط اسمشو ندارن، این چند روز تو عزاداری هاشون هم، اعتراضشون رو نشون دادن و معلوم کردن راهشون رو؛ اون عرزشی های در حال انتظار دائم در صف ساندیس هم که وضعشون مشخصه و به شعور و تفکر و اعتقادشون امیدی نیست.! همین که هرچی جلو میریم و تو هر شرایط متفاوتی، سره از ناسره معلوم و معلوم تر میشه، بسی جای قوت قلب داره.